mercredi 30 janvier 2013

Tikla debato


        Nuntempe okazas tikla debato en la franca socio. Pri kio temas ?
     Temas pri novaj rajtoj por la samseksemuloj. Tiujn rajtojn François Hollande promesis kiam li kandidatiĝis por fariĝi Prezidento de Franca Respubliko. Li gajnis la baloton, sekvis dua baloto por elekti la novajn deputitojn kaj ankaŭ gajnis tiu baloto la Socialista Partio kies kandidato estis la ĵus novelektita Prezidento.





     Tre logike la nova registaro preparis novan leĝon por la samseksemuloj por plenumi la promeson de la Prezidento. Sed eĉ longtempe antaŭ la prezentado de tiu leĝo indignis ĉiuj konservatuloj, ĉiuj religiaj instancoj (precipe la katolika klerikaro), ankaŭ familiaj asocioj proksimaj de la katolika sfero. La debato ekkomencis antaŭ ses monatoj kiam la registaro konsultis diversajn asociojn kaj filozofojn, psikologojn, kuracistojn, sociajn helpantojn, justicoficistojn ...




       Mi tuj provos klarigi la aktualan situacion por kompreni la celon de la nova leĝo.
     Kiam samseksemuloj kune vivas, kune aĉetas moveblaĵojn kaj nemoveblaĵojn, se unu el ambaŭ mortas, la alia ne rajtas heredi. Se unu el ambaŭ havas infanon de sia eksedzino aŭ eksedzo, lia aŭ ŝia kunulo ne rajtas decidi ion ajn pri la infano kiam okazas io grava (ekzemple urĝa enhospitaliĝo kiun la patro aŭ patrino li aŭ ŝi mem ne povas decidi pro iu ajn kialo). Ili do ne havas la samajn rajtojn, samkiel la heteroseksemuloj. 




     Tiun malavantaĝon la leĝo volas korekti proponante "Geedziĝo por ĉiuj". Oficiale geedziĝante antaŭ urbestro, en la urbodomo, la virparoj kaj virinparoj kiuj tion deziros samtempe akiros la samajn rajtojn, samkiel ĉiuj civitanoj. Interalie ili povos adopti infanojn.
      Tion ne konsentas la konservatuloj. Ili postulas por infanoj "unu patro, unu patrinon", fina punkto.
     Tiam manifestacioj multiĝis kaj de la kontraŭuloj kaj de la poruloj. Inter la du kampoj altiĝis la tono. Samseksefobiaj asocioj furiozis, batoj estis interŝanĝitaj kaj ekfloris insultoj ....




     Kutime protestas kaj manifestacias tiuj kiuj perdas ion: laboron, avantaĝojn, perdon de aĉetpovo, altiĝo de la gas-elektro-trajno ... prezoj... Tiuokaze NENIU perdos ion ! Male iuj gajnos rajtojn kiuj lokigos ilin samnivele kiel la aliaj. Kaj ĝuste tiuj aliaj ne volas tian egalecon !

     Ekkomencis la parlamenta ekzameno de la leĝprojekto, la 29an de januaro. Por malpermesi la aprobon de tiu ĉi leĝo, la opoziciaj partioj deponis pli ol 5300 amendojn !!! Ili ja scias, ke ili nur prokrastos la aprobon ĉar la plimulto de la deputitoj jesos. Ankaŭ la senatanoj aprobos la projekton.




     Ĉar 63% el la franca loĝantaro subtenas la projekton, ni esperu ke post kelkaj jaroj Francoj forgesos tiun malagrablan epizodon. Precipe ni deziru, ke senkulpaj infanoj kviete vivos ĉu kun du patroj, ĉu kun du patrinoj, en pacema socio kie ĉiuj estos egalrajte.

   ( Ĉiuj fotoj montras manifestacion de poruloj. )

lundi 28 janvier 2013

"Granda Odiseado"







     Pasintsemajne okazis tre populara sporta manifestacio en nia Alta Morjeno. Temas pri la "Granda Odiseado" kiu vidas konkursi nekutimajn teamojn (nekutimajn por ni kiu ne loĝas en montaro) dum kvin sinsekvaj tagoj.


     Ok aŭ dek hundoj tiras specialan sledon sur kiu staras la gvidanto (oni diras "musher"). Sur kelkfoje ebenaj sed plejofte krutaj vojetoj ĉiu teamo strebas kuri kiel eble plej rapide por gajni la trofeon.


     Post ĉiu etapo oni kalkulas la kuradodaŭron de ĉiu teamo kaj oni sumigas ĉiujn rezultojn. La teamo kiu post la kvina etapo sumigis la plej malgrandan tempon ricevas la unuan premion. 
       La etapoj pli malpli longas, inter 60 km kaj 88 km, la lastan tagon.


     La spektaklo interesas multajn homojn sed ĝenerale oni devas longe atendi antaŭ vidi la unuajn hundojn. Krom unu fojon, ĉar la vojetoj plejofte mallarĝas, la hundtirataj sledoj startas unu post la alia. Mi ne scias kiom da minutoj oni lasas inter du startantoj.



     La trian tagon en Bessans kie etendiĝas larĝa kaj longa plataĵo, ĉiuj teamoj samtempe startis. Tio estis vere spektinda.

mardi 22 janvier 2013

Kiom da neĝo !






      En nia valo la vilaĝoj faras sian eblon por faciligi la restadon de la feriantoj. Por malpermesi la uzadon de la personaj aŭtoj sur danĝeraj vojoj, helpe de la departementa registaro, oni proponas senpagajn aŭtobusojn por iri de iu vilaĝo al aliaj.




     Ni preskaŭ ĉiutage uzas tiun tre oportunan servicon por marŝadi en la ĉirkaŭaĵoj de najbara vilaĝo kies nomo estas Bessans. Ĝi situas pli alte ol Lanslevillard, 1755 metrojn (Lanslevillard 1500m). Pro tio la tavolo de neĝo ĉiam estas pli alta.




     Ni tre ŝatas komence de nia marŝado transiri la vilaĝon. Hieraŭ ni pasis apud la preĝejo kies sonorilturo prezentas la tipan stilon de la valo Morjeno. La tombejo sub dika neĝa tavolo apudas la preĝejon.




     La tomboj ne estas videblaj kiel vidate sur tiu ĉi supra foto. La etoso ne similas la kutiman tombejon. 




        Kiu kuŝas tie ? Kaj se iu loĝanto mortas, kiamaniere oni povas entombiĝi sian korpon ? Eble la loĝantoj tie estas saĝaj kaj prokrastas ĝis pli favora momento la horo de siaj adiaŭoj ?

vendredi 18 janvier 2013

En la montaro Alpoj






     Kiel ĉiujare ni feriadas en la montaro Alpoj, kutime en januaro kaj februaro. En januaro kiam ĉiuj lernantoj laboras malmultaj homoj vizitadas la montaron. Ni tre ŝatas tiun periodon.




     Ĉi vintre la neĝo grandkvante falis en decembro antaŭ la malfermo de la skisezono. La montaro tre belas. Hodiaŭ mi ne rakontos multe pri la montaro ĉar ne posedante hejme internetkonekton, mi devas uzi la publikan Wi Fi lokon kaj ... mi ne estas sola.
     Mi do sendos nur kelkajn fotojn por la okulplezuro de miaj legontoj.











mardi 15 janvier 2013

Aliaj donacoj






     Post longa silento mi daŭrigas mian esploron pri la donacoj faritaj al ni de diverslandaj geamikoj.
    Tiu ĉi skulptaĵon donis al ni la germana amiko de nia ĝemelata urbo Kleinrinderfeld. Ĝi estas farita de la tre malmola loka ŝtono en kiu troveblas fosilioj.





     Ĉi tiuj pupoj el ligno (japane "kokoŝi" mi kredas) estas produktaĵoj de la Fukuŝima regiono. La plej granda mezuras ĉirkaŭ 25 centimetrojn dum la malgrandaj estas nur apenaŭ 10 centimetrojn. Se oni turnas la kapon  de tiuj malgrandaj, knaro iom simila al birda krio aŭdiĝas. Amikino de Fukuŝima donis al ni tiujn tri belajn pupojn.





     Ankoraŭ belegan donacon el Japanio mi deziras montri. La delikata designaĵo pentrita sur la koverto de tiu skatoleto impresas la rigardon. Ene mi konservas kelkajn tablojdojn malgrandajn.





     Dank'al tiuj etaj pupoj, 10 centimetroj altaj, mi memoras pri nia lasta vojaĝo en Rusio. Junulino, komencantino, en la urbo Ivanovo donis unun mem faritan pupeton al ĉiu membro de nia esperanta grupo. (Ni estis 7)




     Ĉi tiu bela pupo havas apartan signifon por ni. Ĝi simbolas la siberian urbon Krasnojarsko kie naskiĝis nia juna amikino antaŭ sia alveno en Francio por studi la francan lingvon kaj trovi sian francan edzon... Nun ŝi daŭre vivas en Francio.