Alia vojaĝmaniero

      Dum multaj jaroj ni vintre veturis al montaro Alpoj per nia loĝaŭto, precize en la vilaĝo Lanslevillard.

     Tiam ni restadis en la kampadejo de tiu loko. Dum la plej malvarmaj noktoj, ni kelkafoje malbone dormis pro interna temperaturo ne sufiĉe varma.

     De tempo al tempo pro tro severa frosto ni ne plu havis akvon en la loĝaŭto ĉar ĝi glaciiĝis. Tamen ni toleris tiajn malfacilaĵojn kaj daŭre ĝuis la skiadon.

     Post la morto de mia patro kaj la vendo de la gepatra domo, ni aĉetis etan apartamenton en tiu vilaĝo Lanslevillard kie ni feriadis tiel ofte. La du unuajn vintrojn ni ankoraŭ veturis per loĝaŭto kaj ĝi restadis sur parkejo dum ni vivis en pli komfortaj kondiĉoj.

     Du fojojn glaciiĝis la pompilo de la veturilo,kaj la restanta akvo en la akvujo. La reparado de la damaĝoj estis iom multekosta. Pro tio, la sekvantan vintron ni forlasis la veturadon per loĝaŭto profite de trajnveturadon.

     Eble tiu vojaĝmaniero pli kostas ol la antaŭa sed nun ni tute kviete kaj komforte vojaĝas kaj ni ni ne plu timas pri la eventualaj danĝeraj vintraj vojoj.