La jaro 2014 estas por ni, Francoj, aparte por ni Normandanoj, aparte por ni, anoj de la esperanta klubo Hérouville Esperanto, kaj speciale por mi, filo de mia patro ... Necesas iom klarigi, ĉu ne?
Por Francoj tiu jaro 2014 estas la jaro de grandaj memorfestoj. Antaŭ sep dek jaroj, en junio, finfine eknaskiĝis granda espero koncerne la liberigon de nia lando fare de la Aliancanoj.
Por Normandanoj, dum la nokto de la 5a de junio komencis la strangaj kaj teruraj sed promesplenaj agoj de la amikaj militistoj. Kaj la 6an ekde la tagiĝo okazis la plej neimagebla atako de Angloj, Usonanoj, Kanadoj, Poloj ... kiuj elŝipiĝis sur la normandajn marbordojn.
Ĉie en nia regiono troveblas monumentoj, paneloj, steleoj, tombejoj kaj aliaj por memorfesti la militistojn kiuj mortis dum la batalo. Tiuj ĉi supraj atestoj staras proksime de Colleville, sur la najbara strando de Ouistreham. Mi pli detale raportos pri ĉio tio.
Por nia esperanta asocio, 2014 estas grava jaro ĉar ni festos sian 30an datrevenon . Dum la tuta jaro, ni provos organizi diversajn okazaĵojn por paroligi pri ni kaj pli ĝenerale pri esperanto.
Jam vizitis nian klubon Tadĵikoj, kiam ni estis en Dakso kaj pasintsemajne belga virino, kiu unue prezentis bildojn pri sia lando kaj poste proponis al ni gustumadon de diversaj belgaj bieroj. En majo Kubano kaj Ukraino estas atendataj unu post la alia.
Fine, por mi persone tiu jaro 2014 estas speciale grava ĉar mia patro estus havinta cent jarojn se li estus ankoraŭ vivanta. Li mortis kiam li estis 93 jaraĝa.
Okaze de tiu naskiĝdatreveno mi mergis en la keston de la familiaj fotoj kaj sentis fortan emocion retrovante mian patron fotita dum sia infanaĝo.
Jen mia patro, en 1920
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire