mardi 3 février 2015

Je suis Charlie (sekvo)

      Kvankam mi ne speciale deziris paroli pri "Charlie" mi devas konfesi, ke ne paroli pri ĝi estas multe pli malfacila !!!Bonvolu pardoni al mi.

       Post la grandega homamaso kiu invadis la stratojn kaj la placojn en multaj urboj, la subteno al la ĵurnalistoj de la satira gazeto alvenis el nombraj landoj. Eĉ el landoj kie la libereco de la gazetaro apenaŭ ekzistas. Pro tio, post kelkaj tagoj estis diversloke legebla tiun frazon " Ili ne mortigis Ŝarli-on !"

       En multaj gazetoj, revuoj, ĵurnaloj, eĉ en tiuj kiuj ne ŝatas la satiran manieron de "Charlie, ekaperis desegnaĵoj faritaj de eksterlandaj desegnistoj. Plejofte oni legis frontartikolojn kiuj firme defendis la liberecon de ĉiu civitano, kiu konstitucie en nia lando rajtas pensi, paroli, skribi pri iu ajn temo, ĉu por kondamni, ĉu por aprobi. Kondiĉe ke oni ne kalumniu neniu.

      Mi elektis kelkajn desegnaĵojn inter la publikigitaj sendaĵoj de eksterlandanoj.


     "Kiam oni aŭdas la vorton "satiro"... -- "Oni pafas!"

    "Haaa!!! Oni senkapigis "Charlie Hebdo-on" kaj jen ili publikigos alian milionon la venontan merkredon !! "

       Fakte post la kvin aŭ sep milionoj publikigitaj dum du semajnoj, la postvivantaj ĵurnalistoj kaj desegnistoj klopodas imagi kiamaniere ili de nun povos labori sen la pli granda kaj talenta parto de la redaktaro de la gazeto. Ili prognozas la venontan eldonon la 25an de februaro.

                                              Instruisto ordonas al la lernantoj : 
                        " Prenu viajn krajonojn !
                        - Beeeh ... Ĉu tio ne estas iom danĝera s'ro ? " 


 
     

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire