Memorinda tago

                                       

     Sabaton, la 20an de septembro 2014 restos memorinda dato por nia esperanta klubo Herouville Esperanto. Mi ekde hodiaŭ intencas iom detale raporti pri tiu tago kiu viciĝas inter la okazaĵoj de la 30a datreveno de nia asocio.

       La programo de la tago estis impona kun du gravaj solenaĵoj, la ĝenerala asembleo de Esperanto Normandio kaj la inaŭguro de la Skvaro del' Esperanto. 

    Ekde la 8a kaj duono Gigi (Ĵiĵi) estis preta en la akceptejo por disdoni al la partoprenantoj lian dosieron.

     En la Domo de Asocioj, kie tiuokaze du salonoj estis je nia dispono, ni aranĝis ekspozicion pri la lingvo kaj proponis al ĉiu pagajn sed precipe senpâgajn librojn kiujn ni amasigis de longe kaj ne aparte interesis la plimultaj el niaj membrojn. 

      Tiun specialan flagon, nia samideanino "Miŝel la Eta" kreis okaze de nia jubileo. Ĝi estas videbla super kaj sur la pli granda panelo de la supra foto. La ĉi-suban panelon ankaŭ estis kreita de nia kara kaj sperta "Miŝel la Eta".

      Per fotoj bone elektitaj de Miŝel, ĝi resumas 30 jaroj de la vivo de nia asocio, de la komenco (nigra/blanka foto supre) ĝis la pormomenta fino, kun la foto de la ŝildo "Square de l'Esperanto" kaj la aparta kalendaro de la jubileaj okazaĵoj.

     Nur kun kelkaj minutoj da malfruo, la plimulto de la partoprenantoj estis pretaj aŭskulti planitan prelegon de Koreianino, speciale invitita por la okazo (Ŝi aktuale prelegvoĝas en Francio kaj devojiĝis por ankaŭ partopreni en la festo).

 

     SHIN EUN-SOOK (esperanta nomo: Ana Sonĝanta) venas de Korea Respubliko kie ŝi interesiĝas pri edukado kaj speciale pri alternativaj pedagogioj. Ŝi ankaŭ instruas esperanton en alternativa lernejo.

   Ana, dum pli ol unu horo kaj duono, lerte kaj fervore parolis pri tiuj tro malmultaj (sed iom post iom multiĝantaj) alternativaj lernejoj en Koreio. Ŝi mem instruas en unu el tiuj lernejoj. Dank'al vera pedagogia talento kaj tre lerta kaj fluanta parolado, ŝi sukcesis interesegi, eĉ ĉarmi sian aŭskultantaron... tiel altnivele, ke neniu povis nek provis dormeti dum la tuta tempo. Brave Ana!

 

     Fervore aplaŭdis la ĉeestantaro kiam Ana ĉesis paroli. Ni certe estus dezirantaj ankoraŭ scii pli pri la spertoj, pri la vojaĝoj tra Ĕŭropo kun siaj gelernantoj, pri la projektoj de tiu instruistino kiu tiel pasie komunikis al la grupo sian entuziasmon. Bedaŭrinde drasta tagordo ne permesis tion!

     Dum mallonga paŭzo, "Granda Miŝel" kaj mi gratulas la prelegantinon. Se mi bone memoras, ni informis ŝin, ke ni estas pretaj denove gastigi ŝin (ŝi eksterturnee restadis nur unu kompletan tagon) se ŝi estonte intencus denove propagandi pri la alternativaj lernejoj. Ŝi ne rifuzis la proponon ....

     Sub la gvidado de Vera Vlasova kaj Mikaelo Bronŝtejn, ni planis provkanti du kantojn en esperanto. Ni celis kanti dum la inaŭguro de la skvaro. Pro tio ni petis de niaj rusaj geamikoj el Tiĥvin (ĝemelata urbo de Herouville) ke ili gvidu nin ĉar bedaŭrinde neniu muzikisto vizitadas nian klubon.

     Kvankam sen sufiĉa konvinko, laŭ la opinio de Mikaelo, ni serioze kune kantis ekstere. Spite de la malbonaj veterprognozoj, la vetero estis favora. Ni do kaptis la okazon kanti starante kaj spiri bonan aeron en agrabla medio.

n

       Okaze de nia jubileo vizitis nin juna Japanino el la urbo Sapporo. Ŝi estas komencantino kaj ŝi estis travivanta sian unuan esperantan renkontiĝon. Ŝi atente sekvis la konsilojn de niaj gvidantoj kaj pli malpli sukcesis kanti la plej facilaj partoj kune kun la aliaj.

 

     Tiun foton mi aparte elektis por la geamikoj kiuj jam vidis tiujn personojn, ĉu en Rusio, ĉu en Japanio. Mi pensas ke ili rekonos la vojaĝintojn fotitaj ĉi-supre.

 

     Post la provkanto la preskaŭ tuta partoprenantaro de la kunveno konsentis atendi ke ĉiuj fotistoj laŭvice akiru sian memorindan bildon.